Lee Child - Spervuur
Je moet lid zijn om bovenstaande functionaliteiten te kunnen gebruiken.
Vergeet niet en vergeef niet. Dat is het motto van Jack Reacher. Quinn was een van de ergste schoften met wie hij te maken heeft gehad. Gelukkig is Quinn dood – dat weet Reacher zeker. Totdat hij een glimp van hem opvangt, in een limousine voor het concertgebouw van Boston.
Kort daarop verijdelt Reacher een brute ontvoering in de buurt van Boston. Om een doodsbange jongen te redden neemt hij het recht in eigen hand. Het loopt uit op een fatale schietpartij. Is Reacher de weg kwijt? Heeft het zien van Quinn hem uit balans gebracht?
ISBN : 90-245-4388-6 | NUR : 332 | GENRE : Thriller
- « Spervuur » is een paperback (230x150mm) van 383 pagina's die werd uitgegeven door Luitingh - Sijthoff in 2003. Oorspronkelijk kwam het boek uit in 2003 in het Verenigd Koninkrijk onder de titel « Persuader » bij uitgeverij Bantam.
- De vertaling uit het Engels is te danken aan Bob Snoijink.
Terugkerend Personage : Jack Reacher
Recensies voor « Spervuur »
Er werd al 1 recensie en/of reactie ingegeven, gebruik het onderstaand formulier om ook je mening over dit boek te geven.
Je moet lid zijn om te kunnen reageren.
“Spervuur” is het 2de boek van Lee Child dat ik lees, en ik blijf enthousiast. Het is een feit dat dit geen hoogstaande litteratuur is, maar het hoofdpersonage Jack Reacher blijft mij aanspreken en het boek leest geweldig vlot. Ik denk dat het succes van Child volledig ligt in het hoofdpersonage Reacher en dat de meeste lezers (waaronder ook ik) meer interesse hebben in hoe Reacher evolueert en hoe hij zich weer uit elke penibele situatie weet te redden, dan om de plot zelf. Niet dat ik hiermee wil zeggen dat de plot slecht is, maar ik zou het willen vergelijken met minder goede films die toch goede kritiek oogsten dankzij de prestatie van de steracteur.
Wel denk ik dat dit typisch “mannenlectuur” is. Het zich vereenzelvigen met het toch wel macho-gedrag van Reacher. Het altijd overwinnen van de tegenstander, of het zich niets aantrekken van wetten en regels om alleen je eigen moraal te volgen, zijn karaktertrekken die in mijn opinie dichter bij de man dan bij de vrouw liggen. Gewoon doorrammen en voor niets bang zijn…
De plot op zich is een typisch goed tegen kwaad scenario met een Reacher (de goede) tegen een hoop door en door slechte tegenstanders onder het bevel van supercrimineel Quinn. Zonder al te veel te willen verklappen komt de plot er op neer dat de overheid (DEA) de hulp van Reacher inroept om een bende op te rollen die ze niet op legale wijze kunnen aanpakken. Het spreekt voor zich dat de onorthodoxe werkwijze van Reacher voor de nodige slachtoffers zorgt. Zoals reeds eerder gezegd, geen hoogstaande litteratuur, maar het verhaal houdt steek en ik kon er geen echt onwaarschijnlijke wendingen in ontdekken.
Al bij al, goede, pretentieloze ontspanningslectuur.